„TAKIE SAME I INNE”

Propozycje aktywności dla dzieci 6 letnich

01.06. – 05.06.

Dzieci dowiedzą się jakie mają prawa i obowiązki, co różni, a co łączy dzieci na całym świecie. Dzieci przyjrzą się światu osób z niepełnsprawnościami, poznają znaczenie słowa tolerancja na podstawie opowiadania, nazwą towarzyszące im emocje, poznają piosenki, poćwiczą liczenie, pisanie i czytanie. Zapoznają się ze sposobem wykonania prac plastycznych.

Ćwiczenia i zadania ruchowe.

Na początek proponuje rozgrzewkę przy piosence „Głowa, ramiona kolana, pięty…”

https://www.youtube.com/watch?v=30BVfTvlsrE

Teraz zapraszam na ćwiczenia w parach.

– Kto silniejszy?

Dzieci siadają tyłem do siebie z wyprostowanymi nogami i chwytają się za wyciągnięte do góry ręce. Jedno dziecko wykonuje skłon tułowia w przód, ciągnąc za sobą partnera. Następnie sytuacja się zmienia – drugie dziecko pochyla się, a pierwsze kładzie się na jego plecach.

– Podróż motocyklem.

Dzieci stają w parach jedno za drugim. Drugie dziecko trzyma partnera – motocyklistę w pasie. Jadąc oglądają się w lewo, w prawo, pasażer ruchami ręki daje znak, w która stronę skręca motocykl. Następnie zamiana miejsc.

– Kto zwinniejszy?

Jedno dziecko siada z wyprostowanymi nogami. Drugie staje bokiem do partnera i przeskakuje obunóż nad jego nogami do przodu i do tyłu.

A na koniec zapraszam do wszelkich aktywności na świeżym powietrzu: spacery, wycieczki rowerowe, jazda na hulajnodze, czy rolkach

Rozmowa z dzieckiem na temat 1 czerwca czyli Dnia Dziecka

– Co to znaczy być dzieckiem?

– Czy lubicie być dziećmi? Dlaczego tak/nie?

– Po co jest dzień dziecka?

Wysłuchajcie wiersza „Prawa i obowiązki” U. Kowalskiej

Prawa i obowiązki

Nie wiem czy ci ktoś powiedział,
byś o swoich prawach wiedział?
Chciałbym, lecz co znaczy prawo?
Już wyjaśniam, bijąc brawo,
za twoje mądre pytanie.
W odpowiedzi dam zadanie.
Prawo przywilejem nazwiesz,
bo dostaniesz, co zapragniesz.
Pomyśl, co tobie funduje?
Dzięki niemu nie głoduję.
Małym zwą mnie, lecz człowiekiem.
Nie zagraża mi nikt biciem.
I codziennie dobrze życzy,
cicho mówi, a nie krzyczy.
Źle coś zrobię, to tłumaczy,
mądre granice wyznaczy.
A ty wiesz, co to granice?
Znam z bajki chytrą lisicę,
cicho sobie w lesie siedzi,
czeka na niesforne dzieci.
A kiedy je w łapy schwyci,
tylko krzyk po lesie leci.
Sam nie mogę iść do lasu,
las granicą jest do czasu,
aż podrosnę i zrozumiem,
co już wiem, czego nie umiem?
Obowiązki poznaj teraz,
chyba znany ci ten wyraz?
Dziś wymienię najważniejsze,
sam odkryjesz te ciut mniejsze:
Jeść skończyłeś, to zaczynaj,
do kuchni znosić naczynia.
Po zabawie, sprzątnij klocki.
Umyj ząbki, uczesz loczki.
Ładnie odłóż swe ubranko,
na stoliczek lub krzesełko.
Zapamiętaj wszystko ładnie,
swoje prawa znaj dokładnie,
może staną się podporą,
nawet znać je – to już sporo!

Pytania na temat treści wiersza i doświadczeń własnych dzieci:

O czym był ten wiersz?
Czym są prawa?
Jakie prawa zostały wymienione w wierszu?
Czym są obowiązki?
Jakie obowiązki zostały wymienione w wierszu?
Czy macie jakieś obowiązki? Jakie w domu, jakie w przedszkolu?
Po co nam prawa i obowiązki? Czemu mamy je znać?

Obejrzyjcie film ”Prawa dziecka” i prezentacje multimedialną „Prawa dziecka”

https://www.youtube.com/watch?v=f4tbWJo02q4 – film ”Prawa dziecka”

https://www.youtube.com/watch?v=80lISAvoqT8 –prezentacja multimedialna „Prawa dziecka”

Prawa i obowiązki są po to, by wszystkim lepiej się wspólnie żyło. Prawa to to, co nam się należy, co zostało zapisane w Konstytucji, czyli najważniejszych dokumencie państwowym, a jeśli nie jest to spełniane to możemy się z tym zgłosić do sądu. Obowiązki natomiast to to, co my mamy zrobić, dać od siebie. One również pomagają nam lepiej żyć w społeczeństwie. Musimy znać prawa, by nikt nie zrobił nam krzywdy, by nie pozwalać sobie na złe traktowanie. Prawa dziecka są spisane w Konwencji Praw Dziecka, a za ich nieprzestrzeganie obowiązują kary. Istnieją również organizacje takie jak UNICEF, które dbają o to, by były one przestrzegane, starają się odkrywać przypadki łamania praw dziecka i wyciągać z nich konsekwencje.

„Skąd jestem”

Nazwijcie kontynent na jakim mieszkamy oraz pozostałe które znacie. Sprawdźcie na mapach lub globusie gdzie się znajdują. Przyjrzyjcie się teraz obrazkom przedstawiającym mieszkańców Afryki, Azji i Ameryki, zastanówcie się i dopasujcie postaci do miejsca gdzie mogą mieszkać? Następnie spróbujcie przyporządkować mieszkania do mieszkańców. Opowiedzcie co wiecie o krajach i życiu na poszczególnych kontynentach.

– Indianie – to tubylcze ludy obu Ameryk. Ich nazwa pochodzi z pomyłki Krzysztofa Kolumba – gdy przypłynął on do Ameryki, myślał, że jest w Indiach i nazwał ich mieszkańców Indianami. Pióropusze Indian były przeznaczone tylko dla tych najbardziej walecznych i różniły się one ze względu na plemię. Indianie przemieszczali się wraz ze swoim tipi – namiotami na drewnianej konstrukcji, przykrytej skórą. Na początku ich bronią były łuki i włócznie. Indianie zaliczani są do rasy żółtej.

– Eskimosi – to mieszkańcy Arktyki. Aktualnie mówi się „Inuici”, nazwa „Eskimos” jest dla nich obraźliwa. Jedzą głównie mięso zwierzęce, np. renifery czy foki. Zajmują się więc polowaniami, często małe dzieci towarzyszą w tym swoim tatusiom. Głównie poruszają się tam łodziami, a w okresie zimy skuterami śnieżnymi i saniami, które powożą psy husky. Nie mieszkają już w igloo, ale kolorowych domkach. Igloo służy za mieszkanie podczas wypraw łowieckich. Mają jasną cerę, ciemne włosy i wąskie oczy. Dziś ubierają się już nie tylko w skóry, gdyż mają dostęp do tego, co jest na całym świecie, ale potrzebują tego, co najcieplejsze. Inuici zaliczani są do rasy żółtej.

– Afrykańczycy – mieszkańcy Afryki mają ciemną skórę, bujne, ciemne, kręcone włosy, duże usta. Ich domy budowane są z trawy, gliny, gałęzi. W Afryce zazwyczaj jest gorąco i brakuje wody, po którą Afrykańczycy muszą chodzić bardzo daleko. W związku z tym, że jest tam bardzo gorąco i sucho występuje wiele chorób i brakuje jedzenia. Rosną tam np. banany. Zamieszkują tam dzikie zwierzęta, jak lew czy tygrys. Afrykańczycy zaliczani są do rasy czarnej.

– Azjaci – tradycyjny strój chiński to kimono, możemy też spotkać wachlarze oraz chińskie czapeczki. Azjaci wyróżniają się ciemnymi włosami, skórą w odcieniu żółtym i skośnymi oczami. Jedzą pałeczkami, a do dań dodawany jest głównie ryż. Najbardziej znanym Azjatyckim zwierzęciem jest Panda. Chińczycy wymyślili latawce i domino. Azjaci zaliczani są do rasy żółtej.

Wysłuchajcie piosenki „Kolorowe dzieci” https://www.youtube.com/watch?v=XMnJupsJnm8

Kolorowe dzieci

Gdyby, gdyby moja mama
Pochodziła z wysp Bahama
To od stóp po czubek głowy
Byłabym czekoladowa.
Mogłam przyjść na świat w Cejlonie
Na wycieczki jeździć słoniem
I w Australii mieć tatusia
I z tatusiem łapać strusie.

Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci.

Mogłam małą być Japonką
Co ubiera się w kimonko
Lub w Pekinie z rodzicami
Ryż zajadać pałeczkami.
Od kołyski żyć w Tunisie
Po arabsku mówić dzisiaj
Lub do szkoły biec w Mombasie
Tam gdzie palmy rosną w klasie.

Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci.

Los to sprawił lub przypadek
Że Hindusem nie był dziadek
Tata nie był Indianinem
I nie w Peru mam rodzinę.

Nie patrz na to w jakim kraju
Jaki kolor dzieci mają
I jak piszą na tablicy
To naprawdę się nie liczy!
Przecież wszędzie każda mama
Każdy tata chce tak samo
Żeby dziś na całym świecie
Mogły żyć szczęśliwe dzieci.

Rozmawia z dziećmi na temat treści piosenki:

O czym była ta piosenka?
Czego pragnie każda mama i każdy tata?
Czy wszystkie dzieci są takie same? Czym się różnią, co je łączy?

Dodatkowe pytania dla dzieci:

Jakie macie potrzeby Wy – jako dzieci z Europy, z Polski?
Czy różnią się one od dzieci z innych kontynentów?
Czy dzieci z innych części świata potrzebują tego, co Wy?
Co nas odróżnia od osób z Afryki czy Azji?

Podsumowując, chociaż różnimy się wyglądem to jesteśmy takimi samymi ludźmi i mamy te same potrzeby. Wszędzie ludzie potrzebują jedzenia, picia, zdrowia, ubrań, miłości, a dzieci na całym świecie chcą się bawić i chcą być kochane.

Osoby niepełnosprawne

1. Zabawa „Tor przeszkód” zabawa ruchowa

Ustawcie tor przeszkód z krzesełek i zabawek. Jedna osoba ma zawiązane oczy apaszką i próbuje pokonać tor przeszkód wystawiając ręce do przodu i wyczuwając przeszkody. W drugiej turze, dobieramy się w pary i pokonujecie tor przeszkód z „przewodnikiem”. „Przewodnik” ma rękę dziecka z apaszką na oczach na ramieniu bądź łokciu, idzie pół kroku przed nim i informuje go o przeszkodach. Zabawę prowadzimy do momentu, aż wszystkie dzieci będą pełniły obie role.

Rozmowa po zabawie:

– Czy to było łatwe zadanie?

– Jak się czuliście?

– czy się baliście?

1. Wysłuchajcie odgłosów

https://www.youtube.com/watch?v=WzWvY44e5sc

– Co słyszeliście?

-Skąd wiecie że to burza i deszcz?

– Co zrobicie gdy usłyszycie takie dźwięki?

1. Wymyślcie informacje którą przekażecie rodzicom za pomocą gestów np. Chce mi się pić, a następnie poproście rodzica żeby też przekazał wam jakąś informacje za pomocą gestów lub odczytajcie ją z ruchu warg.

– czy łatwo było przekazać taką informację?

– Czy łatwo było ją odczytać?

Następnie rozmawiamy z dziećmi, kiedy było im łatwiej pokonać tor przeszkód i informujemy je, że tak samo osobom niewidomym łatwiej jest, jeśli ktoś im pomaga – dlatego zawsze warto zapytać czy nie potrzebują pomocy. Wyjaśniamy że są osoby niedosłyszące lub całkowicie niesłyszące, które takich sposobów muszą używać, gdyż nie słyszą ludzkiej mowy. Nie słyszą także tego, co wokół, dlatego trudniej jest im zareagować na niebezpieczeństwo. W związku z tym mają swój własny język, nazwany językiem migowym, który mogliście widzieć, np. w telewizji. Są to określone kombinacje ruchów dłoni, które mają swoje znaczenie.

1. Obejrzyjcie filmiki edukacyjne:

https://youtu.be/b-Iow71_1vM

https://www.youtube.com/watch?v=VNU4dm93OoM

https://youtu.be/90YGkSe-Cro

Spróbujcie za pomocą gestów, ruchów i mimiki przedstawić co najmniej dwie sytuacje:

Masz urodziny, otrzymałeś wymarzony rower od swoich rodziców.
Przewróciłeś się podczas gry w piłkę i koledzy się z Ciebie śmieją.
Wszyscy dobrze się bawią w przedszkolu, a Ty źle się czujesz, jesteś chory i chciałbyś iść do domu.
Przyśnił Ci się zły sen i obudziłeś się przestraszony.
Udało Ci się zbudować wieżę z piasku, a ktoś przyszedł i ją specjalnie kopnął.

Jestem smutny gdy…

Przeczytajcie napisy (zwracając uwagę na rodzaj męski i żeński) dokończ zdania: Jestem smutna/zła/wesoła/przestraszona gdy…

WESOŁA/WESOŁY

ZŁA/ZŁY

SMUTNA/SMUTNY

PRZESTRASZONA/PRZESTRASZONY

Wysłuchajcie opowiadania „Smok Josh” D. Hsu

Smok Josh

Dawno temu żył sobie wielki smok. Miał na imię Josh. Pewnego dnia, siedząc pod ogromnym zielonym drzewem, pomyślał sobie „O, jakby to było miło, gdybym miał przyjaciela, z którym mógłbym się bawić”. I tak owego słonecznego ranka Josh wyruszył w drogę na poszukiwania innego smoka, który mógłby zostać jego przyjacielem. Po drodze spotkał słonia o imieniu Ethan.
– Cześć – powitał go słoń, mrugając oczami – nazywam się Ethan! A tobie jak na imię?
– Josh – padła odpowiedź.
– Szukam jakiegoś przyjaciela – smoczego przyjaciela, ot co.
Przez chwilę przyglądał się Ethanowi i rzekł nieco podejrzliwym tonem:
– Masz wielkie uszy i długi nos. Nie jesteś smokiem, prawda?
– Nie – odparł słoń – ale przecież nic w tym złego, prawda? Mogę zostać twoim przyjacielem. Zresztą ja też szukam przyjaciela. Ostatnio czułem się bardzo samotny.
Jednak Josh nie posłuchał Ethana. Spojrzał na niego chłodno, odwrócił się i pokłusował dalej. Ethan patrzył na jego odwrót z wielkim smutkiem. W dalszej drodze Josh spotkał lwa. Lew wyskoczył przed niego z wielką gracją, potrząsnął swą fantastyczną grzywą i uśmiechnął się:
– Co tu robisz?
Josh przez chwilę przyglądał się lwu. Nigdy przedtem nie widział lwa i zaskoczyło go jego piękno.
– O, szukam przyjaciela. Mam na imię Josh.
– O, ja też szukam przyjaciela. Mam na imię Ali – lew Ali. Chodź, pobawimy się razem. Co byś powiedział na wyścigi albo na berka?
Ali podskoczył i zakręcił się wkoło w nadziei na zabawę. W pierwszej chwili Josh poczuł wielką radość, lecz nagle zorientował się, że Ali nie jest smokiem. Spojrzał na jego uśmiechnięty pysk i stwierdził:
– Ależ ty nie możesz być moim przyjacielem. Nie jesteś smokiem.
I zanim lew zdążył cokolwiek powiedzieć, Josh odwrócił się i pobiegł dalej. Gdy tak wędrował polną ścieżką, spotkał małego białego królika. Mały królik był bardzo nieśmiały. Schował się za ogromne drzewo i uważnie nasłuchiwał swymi długimi uszami, wyglądał zza drzewa tylko jednym okiem. Gdy zobaczył smoka, pomyślał sobie: „Co za wielki smok. Mam nadzieję, że jest to smok przyjazny, w przeciwnym razie będę musiał uciec i gdzieś się ukryć”. Kiedy Josh zbliżył się, królik zapytał:
– Przepraszam bardzo, czy jesteś przyjaznym smokiem?
Josh był w istocie bardzo przyjaznym smokiem, więc królik nie musiał się niczego obawiać. Po prostu siedział spokojnie za drzewem i przyglądał się. Josh usiadł pod tym samym drzewem, pod którym ukrył się królik. Kilka drzew dalej Josh zobaczył coś szalenie zabawnego. Był to klown – potykał się o własne ogromne buty i śmiał się z tego do rozpuku. Za każdym razem, gdy się potknął, wywracał się na ziemię i śmiał się, śmiał się… Nagle Josh zorientował się, że i on sam się śmieje. Tak jak ten klown – on też śmiał się, śmiał się… Obydwaj zaśmiewali się, aż dostali czkawki, co spowodowało, że śmiali się jeszcze głośniej. W końcu Josh wstał, podszedł do klowna i rzekł:
– Cześć, jesteś bardzo śmiesznym klownem. Nigdy w moim smoczym życiu tak się nie śmiałem!
– Nie ty jeden. Idź i spytaj dzieci. Powiedzą ci, że bez przerwy ich rozśmieszam, a to pomaga im zapomnieć o kłopotach! Kocham uszczęśliwiać ludzi. A co ty lubisz robić?
– Cóż, powiem ci, co lubię robić – poważnie odpowiedział Josh.
– Lubię szukać przyjaciół, żeby się z nimi bawić, tyle że smoczych przyjaciół.
Klown znów zaczął się śmiać:
– Chyba żartujesz, cały świat może być twoim przyjacielem.
Klown wciąż się śmiał. Josh nagle poczuł się zakłopotany i troszkę smutny. Zdawało mu się, że nikt go nie rozumie. Powiedział sam do siebie: „Chcę tylko smoczego przyjaciela, czy proszę o zbyt wiele?”. Odczołgał się do tyłu i usiadł pod drzewem sam. Po policzkach ciekły mu łzy. Próbował je ocierać, lecz wciąż się pojawiały.
– Josh, Joshua! – usłyszał, jak ktoś woła go z daleka. – Dobrze się czujesz?
Josh rozejrzał się i ku swemu zdumieniu zobaczył słonia Ethana. A także lwa, małego białego królika, wreszcie potykającego się o własne buty klowna, który ciągle się śmiał. Wszyscy otoczyli Josha. Ethan łagodnie głaskał go po głowie. Lew zlizywał mu szorstkim językiem słone łzy. Mały biały królik wstał na dwie łapki i zaczął go obwąchiwać. A klown robił różne grymasy tak długo, aż Josh zaczął się śmiać razem z nim. Nagle lew Ali podskoczył w górę i rzucił rozradowany:
– Chodźcie, pobawimy się i będziemy szczęśliwi.
– O tak, bądźmy szczęśliwi! Wszyscy jesteście moimi przyjaciółmi! Wszyscy jesteście moimi wyjątkowymi przyjaciółmi. Wszyscy jesteśmy różni i piękni, tak jak kolory ogromnej tęczy.
Odtąd zostali najlepszymi przyjaciółmi. Spędzali wiele wspaniałych wspólnych chwil. A Josh zdał sobie sprawę, ile mógłby stracić, gdyby miał tylko jednego, smoczego przyjaciela.

Rozmowa na temat treści opowiadania i doświadczeń własnych dzieci:

Kto jest bohaterem opowiadania?
Czy Josh był szczęśliwy? Dlaczego tak/nie?
Kogo szukał Josh?
Kogo spotkał?
Dlaczego nie chciał się z nimi przyjaźnić?
Jak zakończyło się to opowiadanie?
Czy przyjaciel musi wyglądać podobnie do nas?

Przypomnijmy dzieciom, że wcześniej rozmawialiśmy o mieszkańcach innych kontynentów, ale też osobach z niepełnosprawnościami. Czy one mogłyby być ich przyjaciółmi? Wyjaśnijmy, że z każdym możemy się bawić, każdy z nas jest inny i może do tej zabawy wnieść coś ciekawego. Dzięki temu, że jesteśmy różni świat jest tak fascynujący.

Zapoznanie z figurą przestrzenną kulą na podstawie wiersza „Kolorowe koła”

Spójrzcie uważnie dookoła,

wszędzie są kule i koła.

Kół co niemiara, kul co niemiara.

Jest koło! Tarcza zegara.

Wesoło koła turkocą pod starodawną karocą.

Na drogach świecą się jasno,

błysną i gasną, błysną i gasną.

A tutaj koło przy kole: wagon, semafor – to kolej.

A kiedy kół jest tak dużo,

po prostu pachnie podróżą.

Kulę każdy nadmucha – od babci do malucha.

Zrobimy z mydła pianę i będą bańki mydlane.

Ojej, przepraszam, pomyłka

to już nie bańka – to piłka.

Tu mamy kulę armatnią,

niemodną wprawdzie ostatnio.

Sypią się kle, kuleczki,

wiśnie, a może porzeczki.

Nitka, na nitce kulki.

Czyje korale? – Urszulki.

Balon to kula z gondolą.

Lećmy! Państwo pozwolą.

W balonie było przyjemnie,

lecz pora wracać na Ziemię.

Noc właśnie Ziemię otula.

A Ziemia – to co?

Też kula (…)

Spróbujcie wyjaśnić słowa: gondola, semafor, staroświecka. Odpowiedzcie na pytania:

– Jakie przedmioty w kształcie koła zostały wymienione w wierszu?

– jakie przedmioty w kształcie kuli zostały wymienione w wierszu?

Zapoznajcie się z piosenkami:

https://www.youtube.com/watch?v=XMnJupsJnm8 – piosenka „Kolorowe dzieci”

https://www.youtube.com/watch?v=HnssMcCpO70 – piosenka „Wszystkie dzieci nasze są”

https://www.youtube.com/watch?v=EkDzE_EHH_A – Podajmy sobie ręce

https://www.youtube.com/watch?v=pRpeEdMmmQ0 – piosenka „Waka Waka”

Zapoznajcie się z kilkoma pracami plastycznymi:

„Planeta Dzieci”

Co będzie potrzebne:

– balon

-gazeta pocięta w pasy – papier nie może być śliski)

-klej typu wikol

-wydrukowana mapa świata

Przygotowanie:

Balon nadmuchajcie i zawiążcie.

Nadmuchany balon smarujemy klejem i nakładamy warstwę pociętej w pasy gazety. Na obklejony balon nakładamy kolejną warstwę kleju i pociętej gazety. W ten sposób nakładamy kilka warstw ok. 5-6, aby po wyschnięciu kula ziemska była twarda. Kulę zostawiamy do wyschnięcia na 24h.

Po wyschnięciu naklejamy mapę świata.