11.05-15.05.2020
Dziecko odkryje własne możliwości twórcze w kontakcie z muzyką.
Rodzicu pamiętaj!
* Nie pospieszaj dziecka: daj mu czas, by ukończył swoją pracę
*Respektuj pracę dziecka, nie oceniaj jej
*Mobilizuj dziecko do działania
Poniedziałek 11.05
- Posłuchaj opowiadania„Koncert” Agnieszka Frączek.
W środę z samego rana do przedszkola przyjechali muzycy. I przywieźli ze sobą przeróżne instrumenty – jedne wielkie, inne malutkie, a wszystkie błyszczące i rozśpiewane. Dzieci przyglądały się im z ogromnym zainteresowaniem. Pan dyrygent, do którego wszyscy zwracali się „maestro”, opowiadał po kolei o każdym z instrumentów, a muzycy wydobywali z nich czarodziejskie dźwięki. Mnóstwo przy tym było niespodzianek! Najpierw się okazało, że ta trąba, pozwijana jak ślimak w muszelce, to wcale nie trąba, ale waltornia, a ta druga, długa jak wąż, to… to puzon! –– Niemożliwe – nie chciał wierzyć Staś. – Jak to puzon? Przecież puzon powinien być długi i pyzaty, a ten jest długi i chudy!
Po trąbach nie – trąbach przyszła kolei na klarnet, skrzypce (które wcale nie skrzypią). A wreszcie na basetlę, która w ogóle nie jest podobna do basseta. I bałałajkę, która niestety nie ma nic wspólnego z bajką…
Ale nie szkodzi – to spotkanie i tak było ciekawsze od najciekawszej bajki. A po południu dzieci postanowiły dać własny koncert.
Rodzic wyjaśnia pojęcia:
– dyrygent – osoba, która przewodzi całej orkiestrze, przy pomocy batuty, czyli cienkiej pałeczki, którą wyznacza tempo utworu.
– orkiestra – duża grupa muzyków, grających na wielu różnych instrumentach.
Po wysłuchaniu opowiadania dziecko odpowiada na pytania:
O jakim koncercie była mowa w opowiadaniu?
Czym się różnią te dwa koncerty?
Jak nazywała się osoba, która dowodziła całym koncertem?
Jakie instrumenty były wymienione w opowiadaniu?
Do czego chłopiec porównywał waltornię?
Jaki instrument przypominał mu węża?
Czy tobie jakieś instrumenty coś przypominają?
2) Posłuchaj muzyki
Dzieci słuchają muzyki klasycznej. Opisują nastrój: radosny czy smutny, tempo: szybkie czy wolne. Próbują zidentyfikować instrumenty, które słyszą oraz określają, czy podoba im się taki rodzaj muzyki. Uzasadniają swoją opinię. Mówią, dlaczego mają takie odczucia. Słuchając utworu dziecko może naśladować dyrygenta i prowadzić “niewidzialną orkiestrę” w rytm utworu. (kredka lub ołówek może pełnić rolę batuty). https://www.youtube.com/watch?v=0I5PlKK9bIM
3) Z dostępnych w domu materiałów ( buteleczki po jogurcie, puszki, kaszy ,ryżu,koralików …) wykonaj instrument według własnego pomysłu
Wtorek 12.05.2020
- Oglądanie na ilustracji orkiestry ( książki, albumy, Internet), wyjaśnienie dzieciom czym jest orkiestra (zespołem ludzi – muzyków grających na różnych instrumentach), aby wszyscy muzycy grali równo kieruje nimi dyrygent. Zachęcamy do obejrzenia filmu edukacyjnego o orkiestrze
https://www.youtube.com/watch?v=UhxmIGMhC3Y.
- Granie przez dziecko na dowolnym instrumencie muzycznym ( jeśli taki ma, jeśli nie to może grać na dowolnym przedmiocie; np. pudełku kartonowym, plastikowym , butelce szklanej, plastikowej, drewnianych elementach, blatach). Początkowo dziecko gra wg własnego pomysłu, potem wg instrukcji rodzica:
– szeroko rozłożone ręce – głośna muzyka (mocne uderzanie w instrument)
– dłonie złączone – cicha muzyka ( delikatne uderzanie w instrument)
– granie wg narysowanego kodu kreskowego – kreski narysowane na kartce gęsto – granie w szybkim tempie, kreski narysowane w dużych odległościach – granie w wolnym tempie. (jedna kreska-jedno uderzenie).
- Zabawa muzyczno-matematyczna. Potrzebne będą trzy instrumenty lub trzy przedmioty wydające różne dźwięki oraz 5 nakrętek plastikowych. Rodzic pokazuje instrumenty ( przedmioty), mówi jak się nazywają oraz demonstruje dźwięk jaki wydają. Następnie w ukryciu ( pod stołem, odwrócony tyłem, itp.) gra na instrumencie kilka dźwięków ( od 1 do 5). Zadaniem dziecka jest odgadnięcie, na jakim instrumencie (przedmiocie) grał rodzic oraz ile słychać było dźwięków. Dziecko układa przed sobą tyle nakrętek ile usłyszało dźwięków.
- Ćwiczenie logopedyczne „Dziwny zegar” – włączanie rezonansu nosowego. Rodzic czyta tekst – dziecko powtarza dźwięki bimm – bamm wymawiając dłużej głoskę „m”. można pokazać dzieciom różne rodzaje zegarów.
Małgorzata Skorek „ Dziwny zegar”
Zegar na kominie od lat z tego słynie,
Że gdy coś się stanie, słychać wnet bimbanie:
Bimm-bamm (x3)
Gdy raz Olek rano stłukł sobie kolano,
Zegar czy wierzycie zaczął zaraz bicie:
Bimm-bamm (x3)
A gdy małej Zuzi usiadł bak na buzi
To zaraz bimbanie powiedziało o tym mamie.
Bimm-bamm(x3).
Kiedy dziadek Klary zgubił okulary,
To zegar od razu bimbał bez rozkazu:
Bimm-bamm (x3)
A kiedy znów babcie pogubiły kapcie,
To zegar zmartwiony bił tak niestrudzony:
Bimm-bamm (x3)
Martwi się rodzina – jakaż to przyczyna
Zegarowi każe bimbać według zdarzeń?
Dzisiaj wcześnie rano fachowca wezwano
By zegar naprawił, mechanizm ustawił.
I teraz kolego, zegar słynie z tego
Że bimba rodzinie kwadrans po godzinie
Bimm-bamm (x3).
- Czytanie tekstu. Podawanie zakończeń zdań. Kolorowanie rysunków instrumentów. (karty pracy część 4 str 28)
13.05. – środa
- Zabawa logopedyczna „Szumiący las” – usprawnianie aparatu artykulacyjnego pod kątem prawidłowej artykulacji głosek „sz”, i „s” w oparciu o wiersz D. Gellner.
„Szumiący las” Dorota Gellner
Kiedy z tatą szłam przez las
A las szumiał cały czas!
Szumiał, szumiał, szumiał,
Nic innego las nie umiał.
Powiedziałam mu do ucha:
Przestań szumieć!
Nie posłuchał, nie posłuchał,
Nie zrozumiał. Skąd wiem ?
No bo dalej szumiał!
Rozmowa na temat wiersza ( jaki dźwięk wydaje las, czy las posłuchał prośby, co robił nadal). Jeśli ktoś ma ochotę może posłuchać szumu lasu z nagrania.
https://www.youtube.com/watch?v=H-1027TIZ9Y
- Ćwiczenia przed lusterkiem. Mówienie naprzemienne i-o, i-o. zwracamy uwagę, aby przy „i” usta były rozciągnięte, ułożone do uśmiechu, język za ząbkami, przy „o” buzia ułożona w kółeczko, zęby za dolnymi zębami. Ćwiczenie powtarzamy 3-4 razy. Następnie prosimy aby dziecko przy ułożeniu ust jak do „i” zaczęło syczeć (zęby zaciskamy, język za dolnymi zębami), a przy ułożeniu ust jak do „o” ale jednoczesnym zaciśnięciu zębów i uniesieniu języka za górne zęby wymawiało głoskę „sz”.
- Osłuchanie z piosenką „Skaczące nutki”. Wyjaśnienie dzieciom co to jest nuta – to taki znak za pomocą którego można zapisać muzykę tak jak za pomocą liter można zapisać słowa). Kilkakrotne wysłuchanie piosenki, rozmowa z dziećmi na temat treści piosenki ( kto wpadł do przedszkola, jakiego koloru było ubranie nutek , jak skakały nutki, ile było nutek, jak się nazywały, o co poprosiły i gdzie chciały mieszkać, po czym biegały nutki, w czym przeszkadzały dzieciom). Dziecko może interpretować ruchem treść piosenki.
https://www.youtube.com/watch?v=_BBku3XKrdY
- Zabawa ruchowa z wykorzystaniem gazet „Skaczące nutki” – rodzic rozkłada kartki gazety na dywanie a dziecko przeskakuje z kartki na kartkę. Można to robić przy muzyce, gdy gra -dziecko przeskakuje, gdy przestaje grać – dziecko się zatrzymuje na kartce.Inna wersja zabawy ruchowej z gazetą.
- Zabawa ruchowa „Pszczółki” z wykorzystaniem tych samych gazet, gdy muzyka gra dzieci „fruwają” machając skrzydełkami i bzyczą „bzzzz, bzzz”. Gdy muzyka cichnie zatrzymują się na gazecie, próbują stać na jednej nodze.
6.. Wysłuchanie wiersza „Wesoła gama” D. Niemiec i rozmowa na temat tego czym jest gama i jak ona brzmi. Obejrzenie dzwonków chromatycznych (cymbałki) – ( książka, Internet) albo własnych (jeśli ktoś ma), wysłuchanie gamy granej na dzwonkach ( na własnych lub z Internetu). Przygotowanie 8 prostokątów w różnym kolorze, takiej samej szerokości (4 cm) i różnej wysokości (5 cm, 6 cm, 7 cm, 8 cm, 9 cm, 10 cm, 11 cm, 12 cm), ułożenie ich od najkrótszego do najdłuższego, zaśpiewanie gamy „do, re, mi, fa, sol, la, si, do” wskazując przy każdym dźwięku prostokąt od najdłuższego do najkrótszego . Proponujemy też obejrzenie filmu o dzwonkach chromatycznych https://www.youtube.com/watch?v=CQNOZdam2LU
„Wesoła gama” Dominika Niemiec
Gdy wesoły czas zabawy,
Niech rozbrzmiewa: do, re, mi.
Wtedy wiem, że jest ci dobrze,
Wtedy wiem, że fajnie ci.
Jeśli ci wesoło teraz,
zanuć ze mną: fa, sol, la.
Jeśli radość cię rozpiera,
śpiewaj głośno tak jak ja.
Niech radosne płyną dźwięki.
W szybkim rytmie: si i do.
Czy odnajdziesz z gamy dźwięki?
W tym wierszyku wszystkie są.
W trakcie czytania można przy dźwiękach gamy pokazywać prostokąty z poprzedniego zadania.
- Zabawa orientacyjno-porządkowa „Do czego zaprasza instrument” – dziecko maszeruje, truchta, biegnie w zależności od tempa w jakim gra rodzic na instrumencie ( można grać na różnych przedmiotach).
- Kolorowanka – dzwonki chromatyczne – kolorowanie instrumentu, zwrócenie uwagi aby każdy prostokąt pokolorować innym kolorem, nazywanie kolorów. Zał 1
14.05. – czwartek
- Zabawa przy piosence „Jestem muzykantem konszabelantem” – dziecko razem z rodzicem śpiewa tekst piosenki, dziecko pokazuje grę na instrumentach o których jest mowa w utworze.
https://www.youtube.com/watch?v=fQZ0BL1JJS4
- Wysłuchanie wiersza A. Frączek „Orkiestra” oraz rozmowa na temat treści (kto jest w muzycznej rodzinie, na jakich instrumentach grają członkowie rodziny, co to znaczy „grać komuś na nerwach”).
„Orkiestra” A. Frączak
Bum, bum, bum, tra, ta, ta
W naszym domu wciąż ktoś gra.
Antek dudni na puzonie,
Naśladując wściekłą słonie
Franek w trąbę dziko dmie,
Musisz słuchać chcesz czy nie.
Stryj Ignacy na pianinie
Brzdąka gamę co godzinę.
Rock and rolla na cymbałkach
Wystukuje ciocia Alka.
Ja koncerty daje w przerwach,
Po mistrzowsku gram na nerwach.
Rodzic pokazuje na ilustracjach różne instrumenty dziecko je nazywa i podaje nazwę muzyka, który na nich gra; np. gitara – gitarzysta, pianino – pianista, skrzypce – skrzypek, trąbka – trębacz,flet-flecista itp. Zał.2
- Zabawa usprawniająca percepcję słuchową – powtarzanie prostych rytmów (3-4 uderzenia). Rodzic wystukuje na instrumencie lud dowolnym przedmiocie prosty rytm, zadaniem dziecka jest jego powtórzenie; np. (kreska pionowa to uderzenie (stuknięcie)).
I I – I I
I I – I – I
I – I – I – I
- Zabawa ruchowa z elementami poskoku „Ile razy” – rodzic gra na instrumencie kilka (od 1 do 5) dźwięków lub uderza kilka razy (od 1 do 5) w dowolny przedmiot – zadaniem dziecka jest policzyć dźwięki i tyle razy podskoczyć obunóż.
- Zabawa „ Przez tropiki” – usprawniająca mała motorykę oraz umiejętność liczenia, porównywania liczebności zbiorów oraz używania określeń przymiotnikowych. Potrzebne będą różne guziki, które rozsypujemy na dywanie i kubeczek. Rodzic recytuje rymowankę a dziecko pokazuje wg. wskazówek.
Przez tropiki, przez pustynię (dziecko chodzi po dywanie)
toczył zająć wielką dynię, (naśladuje ruch toczenia dyni)
toczył, toczył dynię w dół, ( schyla się, wyciągają ręce przed siebie i szybko się prostuje)
pękła dynia mu na pół!
Pestki się z niej wysypały, ( robi młynek rękami)
więc je zbierał przez dzień cały.
Raz, dwa, trzy! Raz, dwa, trzy! ( rytmicznie wyklaskuje)
Ile pestek zbierzesz ty? ( wskazuje na siebie).
Dziecko zaczyna zbierać guziki do kubeczka, aż rodzic powie „Stop”. Potem dziecko przelicza guziki, wybiera sobie guzik, którego opisuje słowami (mały, duży, kolor, ile dziurek, gładki, we wzorki, itp.)
Zabawę powtarzamy kilka razy.
15.05.2020 – Piątek
- Wykonaj wspólnie z rodzicami gitarę z pudełka po chusteczkach – załącznik 1
Instrukcja do wykonania gitary.
https://ekodziecko.com/zabawkowa-gitara
Zestaw ćwiczeń gimnastycznych prowadzony metodą Ruchu
Rozwijającego Weroniki Sherborne z udziałem rodziców
- Powitanie piosenką „Wszyscy są”
Dzieci stają w kole na dywanie wraz z rodzicami. Nauczycielka wyjaśnia
zasady zabawy. Dzieci śpiewają piosenkę klaszcząc w dłonie swoje i rodzica:
„Wszyscy są, witam was, zaczynamy, już czas
Witam ja, witaj ty, raz, dwa, trzy”
Zmiana partnerów w zabawie – osoby stojące na zewnątrz koła przesuwają się
w prawą o jedną osobę.
- Rozwijanie świadomości własnego ciała i przestrzeni
♦ dzieci z rodzicami w parze witają się kolanem, dłonią, stopą, brzuchem,
uchem itp.
♦ „Foteliki” – w parach rodzic obejmuje dziecko i kołysze je na boki, lub jak
fotel bujany – w przód i w tył (muzyka z kasety – kołysanka)
♦ „Wagoniki” – w siadzie skulnym parami poruszanie się po sali w różnych
kierunkach i pozdrawianie innych, łączenie się w „czwórki”, „ósemki”, na
koniec wszyscy tworzą „długi pociąg”
- Ćwiczenia oparte na relacji „z”.
♦ „Mumia” – turlanie z boku na bok dziecka (zmiana ról);
♦ „Przeszkoda” – leżenie przodem, nogi i ręce szeroko rozłożone, ostrożne
obchodzenie osoby leżącej w pozycji pionowej (zmiana ról);
♦ „Prowadzenie” – dziecko zamyka oczy i jest oprowadzane przez rodzica po sali (zmiana ról)
- Ćwiczenia oparte na relacji „przeciwko”.
♦ „Skała” – siad skulny, plecami do siebie, przepychanie plecami osoby
stawiającej opór (skały);
♦ „Odklejanie” – leżenie przodem (przyklejanie się do podłogi), odrywanie odklejanie od podłogi po kolei ręki, nogi itd. (zmiana ról);
♦ „Paczka” – siad skulny, skrzyżowanie rąk (pozycja paczki, stawiamy opór),
druga osoba „rozpakowuje paczkę” – otwiera ręce, nogi (zmiana ról);
- Ćwiczenie twórcze
♦ Taniec – przy muzyce tańczą same dłonie, ręce, stopy, nogi.
- Ćwiczenia oparte na relacji „razem”.
♦ „Mosty” – rodzice w klęku podpartym w rozsypce na całej sali, dzieci
czworakują i przechodzą pod „mostami”
♦ „Tunel” – rodzice tworzą tunel – klęk podparty. Dzieci czołgają się pod
tunelem na brzuchu i plecach;
♦ „Twierdza” – rodzice tworzą krąg zamknięty, dzieci w środku, na sygnał
próbują się wydostać poza twierdzę, a potem do twierdzy wrócić.
♦ „Przeciąganie” – w parach, siad skulny, twarzą do siebie, przeciąganie się w przód i w tył;
- Relaks
♦ „Kołysanie” – siad skulny, twarzą do siebie, przechylanie ciała w przód i w
tył podczas muzyki;
♦ „Masażyk” – wykonują masaż pleców dziecko dorosłemu i potem zmiana
podczas rymowanki
„Pisze pani na maszynie A, B, kropka, przecinek” – naśladują pisanie;
„idą konie, stado koni” – masaż otwartą dłonią
„idą słonie, stado słoni” – masaż piąstkami
„płynie wije się rzeczka” – z góry, na dół fala po plecach
„idzie pani na szpileczkach” – paluszkami
„zaświeciły dwa słoneczka” – całą dłonią rysujemy słonka
„pada drobniutki deszczyk” – delikatnie opuszkami palców na całych
plecach „czujesz dreszczyk” – chwytamy dłonią za szyję.
- Pożegnanie.
♦ Przesłanie pożegnalnej „Iskierki” w kole
♦ Piosenka pożegnalna „Wszystkim pięknie dziękujemy”
„Wszystkim pięknie dziękujemy za wspólną zabawę
Może znów się zobaczymy razem zatańczymy
Raz w lewo, raz w prawo, i w przód, i w tył
Byś długo pamiętał, żeś z nami był”
Drodzy rodzice do dnia dzisiejszego nie wysyłacie prac swoich dzieci. Bardzo proszę o przesyłanie działań swoich dzieci na adres- tyra.jola@gmail.com Proszę również o przechowywanie prac, gdyż będą sprawdzane po powrocie do przedszkola.
Życzymy owocnej pracy, dużo uśmiechu i zabawy.
Pozdrawiamy
Jolanta Tyra
Bożena Najda
